Watervallen en stroompjes

Door Annemei

Laatste dagje Yosemite vandaag. Gisteren zijn we weer naar ons ‘geheime plekje ‘ gereden en hebben we met twaalf anderen op een mega grote parkeerplaats gestaan. Nu staan we weer hutje mutje midden in de Valley op de Upper Pines, maar wel op een Upper Pines superplekje. Onze buren proberen ieder jaar precies dat plekje te boeken en we begrijpen wel waarom. We hebben werkelijk een zee van ruimte, achter onze camper is denk ik wel 2000 m2 'van ons’. Daar stroomt ook een klein, schattig  waterstroompje via dammetjes, rotsen en boomstammen zigzag door het bos. Voor onze plek staan ergens ook nog een paar anderen. Maar dat is ver weg. Het is hier ronduit rustig. 300 meter lopen en we staan naast de bushalte. Ideaal.

Gisteren een heerlijk dagje in het drukke Yosemite doorgebracht, nadat we de camper op een RV parkeerplek gezet hadden. Ik reed hem er zomaar even achteruit in, hehehe. Ik wordt nog handig met de grote camper. We namen de shuttle bus naar Mirror Lake. Daar kun je vanaf de weg naartoe lopen via een klauterpad. Ideaal voor David. Hij mocht weer stenen gooien in de woest stromende rivier. Je kunt hem werkelijk geen groter plezier doen. 
Mirror Lake is een oase van rust. Het ligt heel beschut en daardoor is het wateroppervlak spiegelglad. Je ziet er heel mooi het spiegelbeeld in van de omringende bergen. Je kunt je bijna niet voorstellen dat ditzelfde water een paar honderd meter verderop weer woest stromend door de rivier gaat. Na Mirror Lake hebben we in Yosemite Village geluncht en daar kwamen we zowaar de buren van ons geheime plekje weer tegen, waarmee David zo leuk had gespeeld en wij zo lang mee hadden gepraat. Toch een klein dorp zo’n Vallei. 

We wilden eigenlijk ‘s middags ook nog een wandeling maken. De Lower Yosemite Fall is een ware attractie en het is een gemakkelijk pad er naartoe. David had er alleen niet zoveel zin meer in….. dat leverde een kleine peuteruitbarsting op. Maar we hebben toch maar wel doorgezet. Uiteindelijk hebben we met zijn drieën ademloos naar de waterval gekeken, die vlakbij met donderend geraas naar beneden komt. En zijn we alledrie lekker nat geworden. We vonden het daarna wel best en wilden we terug naar het 'geheime plekje'. Terug bij de parkeerplek stuitten wij echter op een fors probleem. Een of andere ‘asshole’ had zijn auto dubbel geparkeerd voor onze camper …… We konden er met geen mogelijkheid uit. Daar stonden we dan. Moe en boos. Dit kon uren gaan duren!

Maar aangezien wij alleen maar mazzel hebben deze vakantie, kwam juist dat op dat moment de eigenaar van de camper naast ons aanlopen. Die had het dubbelparkeren zien gebeuren: “Ik heb de idioot direct gewaarschuwd dat dit een heel slecht idee was. Maar ja, hij wilde naar geen enkel argument luisteren”. We hebben hem direct gevraagd of hij dan eventueel bereid was even zijn camper heen en weer te rijden zodat we er uit konden steken. Dat wilde hij wel. Maar ook de camper die schuin voor hem stond moest dan weg. En of je het nu wilt geloven of niet: ook die eigenaar kwam er net aanlopen om zijn hond uit te laten. En ook hij wilde wel meewerken. Dankzij deze twee schatten (beide wilden nog lang niet naar huis) konden we toch richting onze kampeerplek. Toen we daar aankwamen, waren er maar drie andere kampeerders. Heerlijk.

We hebben vanochtend rustig ingepakt en zijn via de eindeloze kronkelweg door het park weer richting de Valley gereden. Deze keer namen we echter de afslag naar Glacier Point. Je kijkt daar vanaf heel hoog op de Valley. Wat een adembenemend uitzicht, nu nog met de mooie witte gletsjers in de verte. Dat is wel raar als je bedenkt dat die er over een paar jaar niet meer zullen zijn….

Voordat we naar de camping gingen, wilden we nog graag naar de Bridalveil Fall lopen. Helaas was er daar geen parkeerplek meer te vinden voor onze camper. Dat was de eerste keer dat ons dat deze vakantie overkomt. Dan maar geen Bridalveil Fall, watervallen genoeg gezien in Yosemite. En dus kwamen we vroeg aan bij onze campingplek op Upper.

We zijn de hele middag rustig bij de camper gebleven. David heeft zo ontzettend genoten van dat stroompje achter onze camper. En hij heeft met ons negenjarig buurmeisje Emily gespeeld, een super lief meisje dat Nederlands probeert te leren omdat David geen Engels verstaat. En ze pikt het snel op! Wij hebben lang met de ouders en oma van Emily gepraat en eigen gemaakte Amerikaanse koekjes en smores gegeten. Niet verkeerd zulke buren. 
David is net bek en bekaf naar bed gegaan.

Morgenochtend gaan we rustig inpakken en na de lunch richtig Zen…. ik bedoel Wouter en Wiebke. David gaat naar Zen. Wij naar Wouter en Wiebke. Zaterdag moeten we de camper weer inleveren in San Leandro. Dan nog een paar dagen bij Wouter en Wiebke en woensdagmiddag vliegen we terug. En dan zit het er op!