Heul veul wind en een geheime plek

Door Annemei

Na Lake Mead te hebben verlaten en een flits bezoek aan de Hoover Dam zijn we onder Death Valley langs door de woestijn via Barstow over de I-15 naar Bakersfield gereden. Er stond een werkelijk vreselijk harde wind met hele gemene harde windstoten om ons extra te pesten. Windkracht 7 van voor en daarna van opzij, 5 uur lang. En dat in een logge camper. We, en zeker Pap, want die heeft het grootste deel gereden, hadden spierpijn in onze armen van het tegensturen. De camper reed vermoedelijk wel ongeveer 1 op 1, want we zagen de wijzertje van de benzine veel sneller teruglopen dan normaal.

David heeft 5 uur lang De Verschrikkelijke Ikke 1 gekeken en kent bijna alle teksten uit zijn hoofd. Wij kunnen sommige teksten ook al aardig mee opzeggen...

We stonden in Bakersfield op een echte RV-camping aan de snelweg. Het kon ons niet veel meer schelen. We waren zo kapot dat we al helemaal blij waren met de laatste dag wifi en we hebben lekker pinda’s en chips gegeten en veel water gedronken en pap witte wijn.. Pffff.

Na een nachtje heerlijk slapen zijn we naar een Denny’s gereden in Bakersfield voor een echt Amerikaans ontbijt in een echt Amerikaans restaurant. Na een zeer stevig ontbijt - en een doggie bag mee voor de pannenkoeken van David - zijn we naar de beoogde camping in Oakhurst gereden. Dat ligt een half uurtje voor de zuid-ingang van Yosemite en op de reviews werd hij als redelijk aangegeven.

We waren er rond 13.00 uur en kwamen aan op een bijna lege armzalige camping, bij een verlaten lodge…. Plekken waren wel met hookup, maar er stond op het benedenterrein niemand en op het boventerrein allemaal rare trailers van vaste bewoners. Pap en ik keken elkaar aan en we schudden beide ons hoofd. Hier willen we niet staan. Maar ja, wat dan? Oakhurst is de een na laatste plaats voor Yosemite en buiten Yosemite was er nog 1 first come first serve camping, Summerdale…… Maar op dit tijdstip was er een hele grote kans dat die vol zou staan. Toch maar proberen?

Pap stelde voor om eerst nog even snel, geheel illegaal, op die rare Oakhurst-camping de watertank te vullen (die was bijna leeg) en daarna meteen snel weg te rijden. Dat moest natuurlijk een beetje onopgemerkt gebeuren. Dus hebben we de inmiddels wakkere David uitgelegd dat hij heel stil moest zijn en zeker niet zo luid moest praten als hij normaal doet. Hij vond het prachtig dat hij mee in het complot zat en fluisterde er op los.

Vervolgens vertrokken we richting Summerdale over een kronkelige smalle weg. Die had echter een bordje ‘no vacancy’ bij de weg staan. Helaas! Stoppen en omkeren was geen optie. Daarvoor was het veel te druk op de weg en voor we het wisten waren we al bij de ingang van Yosemite. We zijn toen maar doorgereden naar de eerste parkeerplaats in het park. We hadden bij de ingang een folder gekregen met de telefoonnummers van de alle campgrounds, maar we hadden inmiddels geen bereik meer en we konden ze dus niet bellen. Vervelend! Wat nu? Sinds het overvloedige ontbijt hadden we nog steeds niks gegeten en we waren inmiddels (het was inmiddels bijna 15.00 uur) aardig gammel. Eerst dus maar wat gegeten. Ik stelde voor om terug te gaan naar Summerdale. Daar hadden we tenminste bereik. Dat bleek een gouden idee. Op de camping Summerdale kwamen we de Ranger tegen en zij vertelde ons dat er vlakbij een gratis plek was om te kamperen met onze camper en ze legde heel precies uit hoe we daar moesten komen.

We hadden eigenlijk geen andere opties meer over, dus maar proberen…. En nu staan we met 3 tenten, 4 campers en een paar auto’s op een droomplekje, midden in een prachtig bos op een enorm parkeerterrein. De tenten staan tussen de bomen op de enorm koude grond (het wordt vannacht rond het vriespunt) en wij staan geheel waterpas op het asfalt. Een aantal mensen slaapt in hun auto’s om morgen heel vroeg naar een tentencamping te kunnen rijden. 

David heeft een uurtje met een Amerikaans jongetje van 10 gespeeld. Ze hebben de hele tijd met een klein blauw balletje heen en weer gegooid, maar nu is de bal verdwenen in het hoge gras. Ondanks de hulp van drie volwassenen is die niet terug gevonden. We hebben wel heel leuk een poosje met de ouders van dat jongetje staan praten. Dat was eigenlijk de eerste keer dat we echt met Amerikanen contact hadden.

Morgen Yosemite in en dan richting onze campingplek voor 1 nacht, en tips krijgen voor andere opties voor woensdag, want dan hebben we niks kunnen bemachtigen. Lukt dat niet, dan rijden we gewoon weer terug naar ons geheime plekje.

Nu eerst in de slaapzakken en met dekens over gaan slapen. Brrrr.